Μαζευτήκαμε γύρω σου να κλάψουμε
έχοντας κάποιο άλλοθι
μα ποσώς σκεφτόμαστε εσένα
Αυτό που σου 'κανε ο θάνατος τόσον καιρό
θα 'λεγα πως είναι αποτροπιαστικό περισσότερο
παρά θλιβερό
Σε διαπέρασε και σε κατάφαγε μέχρι τις πέτσες
και στις μακρές σου περιόδους των παραισθήσεων
κάποιο μωρό κοίμιζες κι έραβες κουμπιά
Τα δυο σου αποκούμπια
Ύστερα, το μωρό σου βγήκε απ' το δωμάτιο:
διάφορα φριχτά είχε ακούσει για τον λεγόμενο επιθανάτιο ρόγχο
κι ούτε το χέρι σου 'πιανε την ώρα εκείνη
Κι έτσι έμεινες
στόμα ανοιχτό
χέρια και πόδια σαν ακρίδα
Ύστερα, ήρθανε οι άντρες με τα μαύρα:
σεντόνι
κι έξω από 'δω
Ύστερα, ήρθε ο δικός σου άντρας:
στρωσίδια στη φωτιά
κρεβάτι στα σκουπίδια
κι ο τοίχος άσπρισμα
Σε καθάρισε!
Ύστερα, βγήκαν οι γειτόνισσες:
κοιτάνε
κοιτάνε και μιλάνε
μιλάνε και φοβούνται
Ύστερα εμείς:
κάνουμε επιδρομή
κι ανοίγουμε τα ντουλάπια της κουζίνας σου
χωρίς ενοχές
Πού το έβαζε; Πού το έβαζε;
Και τρώμε ψάρια
Κάτι θα ξέρουν οι παλιοί
κάτι αξιόλογο θα υπάρχει σ' αυτό το συνονθύλευμα αλμυρών
μύξα, δάκρυα και ψάρια
Μαζευτήκαμε γύρω σου να κλάψουμε
έχοντας κάποιο άλλοθι
μα ποσώς σκεφτόμαστε εσένα
Αυτή που βρίσκεται μπροστά μας
δε θα 'λεγα πως είσαι εσύ
παρά εμείς
που για κάποιους πολύ ιδιαίτερους και προσωπικούς λόγους
θελήσαμε να γίνουμε
ένα θέαμα τόσο αποτροπιαστικό
σοκαριστικό
ασύλληπτο.
έχοντας κάποιο άλλοθι
μα ποσώς σκεφτόμαστε εσένα
Αυτό που σου 'κανε ο θάνατος τόσον καιρό
θα 'λεγα πως είναι αποτροπιαστικό περισσότερο
παρά θλιβερό
Σε διαπέρασε και σε κατάφαγε μέχρι τις πέτσες
και στις μακρές σου περιόδους των παραισθήσεων
κάποιο μωρό κοίμιζες κι έραβες κουμπιά
Τα δυο σου αποκούμπια
Ύστερα, το μωρό σου βγήκε απ' το δωμάτιο:
διάφορα φριχτά είχε ακούσει για τον λεγόμενο επιθανάτιο ρόγχο
κι ούτε το χέρι σου 'πιανε την ώρα εκείνη
Κι έτσι έμεινες
στόμα ανοιχτό
χέρια και πόδια σαν ακρίδα
Ύστερα, ήρθανε οι άντρες με τα μαύρα:
σεντόνι
κι έξω από 'δω
Ύστερα, ήρθε ο δικός σου άντρας:
στρωσίδια στη φωτιά
κρεβάτι στα σκουπίδια
κι ο τοίχος άσπρισμα
Σε καθάρισε!
Ύστερα, βγήκαν οι γειτόνισσες:
κοιτάνε
κοιτάνε και μιλάνε
μιλάνε και φοβούνται
Ύστερα εμείς:
κάνουμε επιδρομή
κι ανοίγουμε τα ντουλάπια της κουζίνας σου
χωρίς ενοχές
Πού το έβαζε; Πού το έβαζε;
Και τρώμε ψάρια
Κάτι θα ξέρουν οι παλιοί
κάτι αξιόλογο θα υπάρχει σ' αυτό το συνονθύλευμα αλμυρών
μύξα, δάκρυα και ψάρια
Μαζευτήκαμε γύρω σου να κλάψουμε
έχοντας κάποιο άλλοθι
μα ποσώς σκεφτόμαστε εσένα
Αυτή που βρίσκεται μπροστά μας
δε θα 'λεγα πως είσαι εσύ
παρά εμείς
που για κάποιους πολύ ιδιαίτερους και προσωπικούς λόγους
θελήσαμε να γίνουμε
ένα θέαμα τόσο αποτροπιαστικό
σοκαριστικό
ασύλληπτο.